Nu zijn we 45 jaar verder, Hüseyin is 70 en hij woont net als 3 miljoen lotgenoten nog steeds in Duitsland. Al heeft zijn kleinzoon Cenk het niet altijd gemakkelijk in het nieuwe vaderland; hij wil natuurlijk niet terug. "Samdereli wilde een film maken die laat zien dat arbeidsmigranten ook veel goeds voor West-Europese landen hebben betekend en dat het niet allemaal kommer en kwel is. Ze slaagt met vlag en wimpel in die opzet en levert daarmee een vrolijke film af die op luchtige toon toch een belangrijk maatschappelijk thema bespreekt." (Filmtotaal)
Do 22 dec 2011 20:15
Poll
8,00
Regie
Yasemin Samdereli
Land - Jaar
Duitsland - 2011
Duur
97'
Met
Fahri Ögün Yardim, Demet Gül, Vedat Erincin e.a.
Eens (in 1964) was Hüseyin Yilmaz als tijdelijk verhuizende Turk de 1.000.001ste gastarbeider van Duitsland. Net als zovelen wilde hij er werken voor en aan een betere toekomst voor zichzelf, zijn vrouw en hun vijf kinderen. Maar dat nieuwe land is koud, de bewoners zijn er groot en eten varkens, zij vereren een man aan een kruis en spreken een totaal onbegrijpelijke taal. Maar och, Hüseyin blijft maar even, hooguit een jaar
Bijzonderheden
I.s.m. Islamitische Stichting Nederland Barbaros