Do 06 mei 2010 20:15  
 
 

Een van de meest indrukkende films die we op het filmfestival van Rotterdam zagen zetten we u vanavond voor. Regisseur  Maoz Schmulik verwerkte zijn oorlogstrauma door er een prachtige film van te maken. Hij zat zelf in een tank, waarmee de Israëliërs in 1982 Libanon binnenvielen. De soldaten kregen de opdracht om terroristen in een vijandige stad op te sporen. Schmulik zegt echt zoveel tijd nodig gehad te hebben om de film te kunnen maken.

Van een verhaal is in de film nauwelijks sprake: Shmuel, Assi, Herzl en Yigal zijn  jongens van rond de twintig die nooit iets met geweld te maken hebben gehad. Gegrepen door angst en het fundamentele instinct om te overleven, proberen ze wanhopig om overeind te blijven in de chaos van de oorlog. De hele film blijft de camera bij de vier soldaten in de primitieve en soms haperende tank en de kijker hoort en ziet ook alleen wat zij kunnen waarnemen.

Gouden Leeuw van Venetië 2009.