Net als in Roma, heeft de Brit Richard Billingham (het is zijn speelfilmdebuut, hij is kunstenaar/fotograaf) een deel van zijn jeugd in beeld gebracht. Híj groeide op in een deprimerend woonblok aan de rand van Birmingham met een alcoholische vader die nauwelijks buiten komt en een kettingrokende moeder, waar hij in de jaren 70 van de vorige eeuw werd geboren. Desalniettemin ziet hij met zijn herinneringen niet in wrok terug.

Billingham vond de basis voor zijn film in zijn fotoboek Ray's a Laugh uit 1996 waarvan ook enkele video's op YouTube zijn te vinden.

"Maar ondanks alle armoede en troosteloosheid zit er schoonheid in Billinghams minutieus vastgelegde, van sentiment gespeende herinneringen en toont hij - bij vlagen - compassie voor zijn naasten. Het autobiografische kleinood werd al bekroond in Locarno, Montreal en Thessaloniki." (Iffr)

De veel gelouterde regisseur van Oscarwinnaar Moonlight (8,53) baseerde zich voor zijn nieuwe film op het gelijknamige boek van James Baldwin. If Beale Street could talk speelt zich af aan het begin van de jaren 70 in Harlem, New York.

Winkelbediende Clementine 'Tish' Rivers en beeldhouwer Alonzo 'Fonny' Hunt in Harlem zijn al jaren bevriend en als zij respectievelijk 19 en 22 zijn, besluiten zij eindelijk om definitief voor elkaar te kiezen. Maar als Fonny valselijk wordt beschuldigd van een verkrachting en in de gevangenis belandt en Tish er achter komt dat ze zwanger is moeten zij er, samen met haar familie, alles aan doen om Fonny's onschuld te bewijzen.

James Baldwin ziet Beale Street in Memphis als een symbool voor alle zwarte Amerikaanse wijken waar geworsteld werd (en wordt) met racisme. Over de schrijver maakte Raoul Peck twee jaar geleden de indrukwekkende documentaire I am not your negro, waardoor de auteur weer veel in de belangstelling kwam te staan.

"If Beale Street could talk is een esthetisch bedwelmende ode aan de liefde, maar ook aan een systematisch onderdrukte bevolkingsgroep." (De Morgen)

"Ik wil iets zeggen met mijn werk, iets waarheidsgetrouws of authentieks. Als ik zou werken uit woede, zou dat mijn films beïnvloeden. Verbittering zou de liefde in If Beale Street could talk kapotmaken. Dan had ik die schitterende romance nooit recht kunnen doen." (Jenkins in de Volkskrant)

Zoals beloofd halen we Roma terug en het winnen van de Oscars voor beste buitenlandse film, beste regie en beste camerawerk is mooi meegenomen.

Roma is een ode aan de vrouwen die de regisseur Alfonso Cuarón grootbrachten en vormden en werd daarmee dus een heel persoonlijke film, door Netflix geproduceerd, waarvoor Cuarón ook het scenario schreef, de montage verzorgde én de camera bediende.

We volgen een jaar uit het leven van Cleo, een jonge inwonende huishoudster in een uiteenvallend Mexicaans middenklassegezin in de jaren 70 van de vorige eeuw. De vader vertrekt voor een zogenaamde zakenreis en moeder Sofia blijft alleen achter met de kinderen. Als Cleo zwanger blijkt te zijn, wordt ook zij gedumpt door haar vriend en beide vrouwen lijken elkaar te vinden in deze ellende, ondanks het verschil in sociale status.

We kiezen voor een paar prijzen uit de enorme eregalerij van de film: Gouden Leeuw van Venetië, Golden Globe voor beste niet Engelstalige film én beste regie en 7 Bafta-nominaties, die op 10 februari worden/werden uitgereikt.

Ondanks de Engelse titel gaat het vanavond om een Nederlandse (acteurs)film.

Films gaan vaak over liefde en dat is bij God only knows ook het geval al betreft het daarbij die tussen een broer en zijn zussen, hoe verschillend die ook zijn. De Jongs vorige film Layla M. (7,87) was in 2017 de Nederlandse Oscarinzending voor beste buitenlandse film.

De zussen Doris en Hannah bekommeren zich elk op hun eigen manier om hun broer, de depressieve onderzoeksjournalist Thomas (57), die overspannen thuis zit, nadat hij op Witte Donderdag in een vlaag van wanhoop in een gracht is gesprongen. Het zal hen echt niet lukken om samen voor die taak op te draaien, daarvoor zijn de zussen veel te verschillend, maar de opdracht is voor één van hen té groot....

"Hun interactie, die in de dagen erna steeds explosiever wordt, is venijnig en hartverwarmend, pijnlijk en grappig tegelijk. Onder dit alles sluimert hun christelijke opvoeding, met waarden als opoffering, naastenliefde, lijden en schuld, die in de passietijd onvermijdelijk de kop opsteken." (Catalogus Iffr)