Regisseur Dexter Fletcher werd bijna aan het eind van de productie van Bohemian Rhapsody vervanger van de aan de kant gezette Bryan Singer. Hij was toen al wel aan Rocketman begonnen, maar kon alvast wat oefenen op het in beeld brengen van het leven van een muzikant, want in Rocketman is Elton John (Reginald Dwight zou een onmogelijk artiestennaam zijn geweest) aan de beurt. De film is trouwens meer een musical, die het deze zomer uitstekend doet in de filmzalen.

De eerste jaren van de carrière, in de jaren '70 van de vorige eeuw, van wat later een wereldster zou worden, worden in de film getoond: hoe belangrijk tekstschrijver Bernie Taupin daarbij was, hoe lastig de verhouding met zijn ouders was (een strenge vader en een egoïstische moeder zonder oog voor zijn talent) en hoe belachelijk zijn outfits waren. Elton John heeft ook zelf inbreng gehad bij de totstandkoming van de film. Veel bekende songs komen langs en die worden door acteur Taron Egerton zelf gezongen.

"Het leven van Elton John in Rocketman is een heerlijk rockportret van de overtreffende trap." (de Volkskrant)

"Egerton zet ook nog eens een heel aandoenlijke Elton John neer, die je het liefst in een glitterdoosje vol veren wil stoppen om goed voor hem te zorgen." (sevendays.nl)

Op dit moment worden bij de Disney-studio's alle animatiefilms uit het verleden, nu door acteurs gespeeld, opnieuw uitgebracht. Dat betekent natuurlijk niet dat de computeranimaties achterwege zijn gebleven, verre van dat. (Tenminste) één van die films, het sprookje Aladdin, zet Fanfare aan u voor. Laat u eens lekker onderdompelen in een heuse sprookjeswereld; film is immers toch al fake, als u begrijpt wat we bedoelen.



In de (niet bestaande) havenstad Agrabah leeft Aladdin op straat en zorgt als kruimeldief voor zijn bestaan. Bij toeval komt hij in contact met de zelfverzekerde prinses Jasmine en er is nog de geest in de fles die schwung aan het daardoor spannende leven geeft.



"Aladdin is precies geworden zoals we hoopten. De keuze voor de acteurs en actrices, Agrabah, hoe de karakters eruit zien, bijna alles lijkt te kloppen. Als dan 'A whole new world' wordt ingezet is het voor de fans moeilijk om niet opnieuw verliefd te worden op deze film. We kijken nu al uit naar de volgende liveaction-remake." (filmvandaag.nl)



De rol van Jafar wordt gespeeld door de Nederlandse acteur Marwan Kenzari.

Het is natuurlijk (weer) een sprookje: om nauwelijks verklaarde redenen is de hele wereld The Beatles en hun muziek vergeten. Alleen Jack Malik kent de nummers nog en kan ze ook spelen en ze leveren hem het succes wat hij met zijn eigen muziek niet behaalde. Dat is het eigenlijk over de nieuwe film van Danny Boyle (< href="https://www.filmtheaterfanfare.nl/site/filminfo?ID=467">Slumdog Millionaire, Trainspotting , Steve Jobs) en scenarioschrijver Richard Curtis (Love actually, Notting Hill). Een hartverwarmende en (niet alleen vanwege de muziek) ontroerende film is het resultaat van zo'n speciale samenwerking.

"Dat betekent: fijne dialogen, precies passend bij de vriendelijke personages die nét iets gevatter zijn dan gemiddeld, en nét iets onhandiger. Beatles-grapjes die voor iedereen die ooit wel eens wat van die band heeft gehoord - iedereen dus - leuk zijn." (de Volkskrant)

"Patel speelt Jack als een aandoenlijke alleman in een uitzonderlijke situatie, waarbij de Beatles-songs in zijn onopgesmukte coverversies nog altijd briljant klinken. Yesterday is een film die je na afloop vrolijk neuriënd weer naar buiten stuurt. Al zal de scherpe toehoorder de ondertoon van melancholie intussen niet zijn ontgaan." (De Telegraaf)

Met de film van vanavond compenseren we de luchtigheid van de eerste weken van het nieuwe seizoen. Queen of hearts bleef ook bij ons nog lang in het hoofd hangen en dat is complimenteus bedoeld. De film ging in Nederland uit op het IFFR en scoorde daar een 4,487 (uit 5) bij het publiek. Niet onvermeld mag blijven de fantastische acteerprestatie van Trine Dyrholm, die we nog kennen uit Becoming Astrid (8,51) en die niet alleen in Denemarken furore maakt.

Anne en Peter hebben een rijk (gezins)leven, met behalve het koppel ook nog de tweelingdochters. De rust is voorbij als Gustav, de tienerzoon van Peter uit zijn eerste huwelijk, ook in het grote en mooie huis komt wonen. Het eigenlijk onverklaarbare gedrag van Anne, die zich meer dan normaal aangetrokken voelt tot de jongen, leidt ertoe dat alle geluk op het spel wordt gezet met grote gevolgen.

"„Mijn grote angst is dat dit alles zomaar verdwijnt", zucht Anne, en zet kordaat de bijl aan de stam" en "...dankzij de hoekige kwetsbaarheid van Trine Dyrholm ga je heel lang mee met Anne, met de sidderende adolescent die bij haar de kop opsteekt. Een plausibel en aangrijpend verhaal van een vrouw die zich in haar eigen spinnenweb vastdraait." (de Volkskrant)

De vorige film die we van de gebroeders Dardenne vertoonden was La fille inconnu (8,07) uit 2016. Maar ook Deux jours, une nuit (7,71 in 2014), L'enfant (7,68 uit 2006) en Le fils (7,42 uit 2008) waren bij Fanfare te zien. We mogen ons dus fans noemen en we zien ook bij ons publiek een stijgende waardering voor hun films.

De 13-jarige Ahmed radicaliseert, dat is duidelijk wanneer hij zich fanatiek gelovig gedraagt. Dat tot groot ongenoegen van zijn omgeving waar zijn gedrag tot wanhoop leidt, omdat die de jongen niet meer herkent: zijn moeder weet zich geen raad met de ruzies die ontstaan met haar, zijn zussen en Ahmed. Zijn leraren maken zich grote zorgen vanwege de extremistische interpretaties van de Koran.

Dan loopt het uit de hand.........

"De waaromvraag laten Jean-Pierre en Luc Dardenne links liggen. Ahmeds radicalisering is een feit wanneer de film begint: het gaat de Dardennes om het pad dat hij vanaf daar aflegt." (De Morgen)

"Hij wordt omringd door immens geduldige, goeiige mensen. Staan ze symbool voor de open westerse samenleving? De filmers doen geen politieke uitspraken. Ze lijken eerder te accepteren dat ze niet in het jonge hoofd van Ahmed kunnen doordringen." (Trouw)

Michael Berg van 15 wordt, op straat ziek geworden, opgevangen door de veel oudere Hanna. Helemaal onverwacht beginnen ze een hartstochtelijke affaire. Op een dag verdwijnt Hanna uit zijn leven en richt Michael zich op een nieuwe toekomst.

Jaren later, Michael studeert dan rechten, komen ze elkaar opnieuw tegen: Hanna staat terecht voor misdaden die ze in een concentratiekamp gepleegd zou hebben. Maar als het proces vordert, ontdekt hij een geheim dat het leven van beiden zal veranderen.

Het semi-biografische boek Der Vorleser van Bernhard Schlink (de eerste Europese roman die de nummer 1-positie op de New York Times Bestseller List bereikte ) is zeer veel gelezen en de drie hoofdonderwerpen van de film zijn alle erg aansprekend: een onmogelijke liefde, het trauma van ongeletterdheid en de gevolgen van oorlogsdaden.

Stephen Daldry maakte na één korte film tot op heden drie speelfilms en alledrie haalden we ze naar Oudenbosch: Billy Elliot , The hours en nu dus The reader .

"Regisseur Stephen Daldry en scenarist David Hare hebben een voorbeeldige bewerking van het boek gemaakt, waarbij de verschillende tijdlagen geraffineerd over elkaar schuiven." Mark Moorman - Het Parool.