Natuurlijk is de vertoning - bij gelegenheid van de 50e verjaardag van die film - een ongebruikelijk uitstapje van het filmtheater. Maar er zouden zomaar veel meer collega's kunnen deelnemen aan die speciale vertoningsdag. Natuurlijk heeft iedereen de film al gezien, maar nog één keer op het grote doek vonden we uitgelezen kans.

Wie durfde na het zien van Jaws (Engels voor kaken) de zee nog in? Wie kent álle achtergronden van de productie; we hebben u in 'Nieuws uit het donker' al flink geholpen. Wie weet hoe vaak de film op televisie is uitgezonden sinds 1975? Wie heeft de oorspronkelijk roman van Peter Benchley gelezen?

Verwacht gewoon geen antwoorden maar dompel u nog één keer - vergeef ons de woordspeling - onder in de thriller die Jaws wás en ís. De eerste film die meer dan 100 miljoen dollar opbracht aan de kassa’s en 4 Oscars won voor beste film, beste geluid(!), beste montage en beste originele muziek.

Sheriff Martin Brody sluit het strand van de badplaats Amity Island om de badgasten te beschermen tegen de aanvallen van een witte haai. De gemeenteraad denkt daar om financiële redenen anders over.

Samen met zeebioloog Matt Hooper en de ruige visser Quint gaat Brody op pad om de haai te vangen.

Het eerste wat genoemd moet worden over de film van deze week is de prachtige aankleding en dito vormgeving. We kennen regisseur Klapisch van Encore (8,82) en Retour en Bourgogne (8,0), die we eerder vertoonden.

Samengekomen om in de huidige tijd een geërfd en al lang verlaten huis op het platteland van Normandië te inspecteren, komen de neven en nichten Seb, Abdel, Céline en Guy erachter dat ze een bijzondere familiegeschiedenis delen. Die voert terug tot 1895, toen een van hun voorouders Adèle, toen 21 jaar oud, in het avant-gardistische Parijs op zoek ging naar haar moeder. Daar was toen de industriële en culturele revolutie gaande met onder meer de opkomst van de fotografie en de doorbraak van de impressionistische schilderkunst.

Samen volgen we net als de nakomelingen van Adèle haar spoor om te ontdekken dat haar verhaal verweven is met die bruisende kunstwereld en zelfs kruist met de wereld van Claude Monet.

"Een verrassend aangenaam kijkavontuur over familie, liefde, ambities en kunst, dat heen en weer fladdert tussen twee tijdsgewrichten." (de Filmkrant)

Eerder wonnen de gebroeders Dardenne al twee keer een Gouden Palm voor Rosetta in 1999 en voor L'enfant (7,68) in 2005. Ook voor Jeunes mères werden ze - voor de 10^e keer - genomineerd. De prijs ging echter naar It was just an accident van de Iraanse dissident Jafar Panahi, die in november in ons land wordt verwacht. Wel was er de prijs voor beste scenario.

Vijf jonge vrouwen, soms nog maar tieners, vechten voor een beter leven voor zichzelf en hun kind. Jessica, Perla, Julie, Ariane en Naïma wonen in een opvanghuis waar ze bescherming krijgen en steun van elkaar bij hun goede voornemens.

De cast bestaat voornamelijk uit niet-professionele acteurs, waarvan vooral de 'jonge moeders' een bijzondere prestatie leveren.

"Jeunes mères is tot nu toe de beste film van het jaar en biedt precies wat we dezer dagen nodig hebben: licht in de duisternis." (★★★★★ Humo)

"Wat een fantastisch mozaïek van moederschap is Jeunes mères, de nieuwe film van Jean-Pierre en Luc Dardenne" en "dat is een van de redenen dat de film zo sterk is, een verhaal over hoop en compassie, over liefde en geduld en over luisteren." (Filmkrant)